Ścieżki Życia po Traumie
MARZENIA mogą być z Tobą zawsze zachęcając do spełniania swoich pragnień. Mogą czule szeptać do ucha przypominając krzepiącą wizją ukochany cel, mogą unosić Cię na fali Życia, gdy opadasz z sił. Mogą Cię rozweselać, gdy popadasz w smutek. Mogą Tobą potrząsnąć, że warto raz jeszcze zawalczyć o siebie.
To prawda, że marzenia mogą być ucieczką od rzeczywistości, ale mogą też być siłą napędzającą do spełniania ważnych potrzeb. Stają się mało produktywnym fantazjowaniem, gdy tylko snujemy wciąż nowe koncepcje i nic więcej nie robimy. Potrafią jednak przerodzić się w niezniszczalnego konia pociągowego, gdy dodamy do idei aktywność i konsekwencję w działaniu. Marzenia idą ręka w rękę z nadzieją. Po trudnych doświadczeniach życiowych, jak trauma, jeśli nawet w marzeniach oddajemy się stawianiu zamków na lodzie, w dalszym ciągu mogą okazać się pożyteczne, kiedy wiernie przy nich trwamy i robimy, co w naszej mocy, by je spełnić. Dlaczego? Budzą nas wciąż na nowo do życia. Po traumie jest silna tendencja do wewnętrznego zamierania. Człowiek po traumie nie umie się bronić przed życiowymi ciosami, blisko mu do wewnętrznej pasywności, depresji, apatii. Jeśli nam bardzo zależy na realizacji jakiegoś marzenia, doda nam ono żywotności, nie pozwoli na stanie w jałowym miejscu. Marzenia będą dźwigały w górę po upadku. Obudzą z bezsilności. To nic, że na końcu drogi, w przypadku marzeń z kategorii „bujania w obłokach” zderzymy się z murem. To drobnostka, ponieważ na końcu tej ścieżki odkryjemy COŚ, dzięki czemu nasze marzenie przybierze nową formę, okaże się najmilszą z możliwych niespodzianek. Najważniejsze, że dało nam siłę, by dojść do tego miejsca :).
TRAUMA
Traumie bardzo często towarzyszy dysocjacja czyli oddzielnie świadomości od emocji i od czucia ciała. Na skutektak zwanych sytuacji bez wyjścia doznajemy szoku, który na poziomie fizyczności objawia się poczuciem zamrożenia, odrętwienia i bezradności. Niewinnych epizodów dysocjacji doświadcza każdy człowiek na przykład marząc nierealnymi chimerami, jednak w przypadku osób stramatyzowanych dysocjacja staje się to destrukcyjna – z powodu odcięcia od uczuć i ciała – pojawia się pustka, alienacja, wewnętrze znieruchomienie, wrażenie odrębności od reszty świata i ludzi.
W traumie zostaje zatrzymany zdrowy odruch walki i ucieczki, zaś emocje jak wstyd, wściekłość, skrajne upokorzenie, lęk, są zbyt silne, by nawiązać z nimi kontakt, więc – aby być w stanie dalej funkcjonować – odcinamy się od nich.
Jeśli ciężkie doświadczenie nie jest długo obdarzone naszą uważnością, konsekwencje rozprzestrzeniają się w organizmie jak nietępiony chwast na polu uprawnym. Bardzo trudno jest później nad nim zapanować tak, by skutecznie oddzielić plewy od ziarna. Człowiek coraz bardziej boi się odczuwania własnego ciała i emocji. Ludzie po traumie uczą się wyłączać te obszary mózgu (przyśrodkową korę przedczołową), która odpowiada za uczucie przerażenia, niestety właśnie te obszary odpowiadają za odczuwanie świadomości siebie. Aby wyzdrowieć należy oddzielić lęk od znieruchomienia i zrozumieć, że lęk nie jest większy od nas. Uzdrawiająca droga prowadzi przez sukcesywną naukę odczuwania i mieszczenia w sobie dotkliwych emocji. Należy też nauczyć się pożądanego odruchu walki i ucieczki. Pomimo że trauma miała miejsce w przeszłości, nasze ciało odczuwa je tak jakby to było teraz – najczęściej bez udziału świadomości. Praca wiedzie przez umiejętność pozostawania z emocjami, które w tamtym czasie wydawały się nie do zniesienia.
Badania z dziedziny neurobiologii interpersonalnej mówią, iż traumy wpływają na naszą psychofizjologię okaleczając obszary mózgu, które odpowiadają za odczuwanie siebie jako pełnego energii. Na szczęście mózg jest bardzo elastyczny i możemy go kształtować: zamiast bezsilności budować moc sprawczą, zamiast odrętwienia żywotność, zamiast apatii i beznadziei wiarę w spełnienie marzeń. A to jest potężna siła!
ROZMOWY z Jolantą Poźniak
Rozmowy nie są terapią, mogę stanowić ekstra „suplementację” w procesie odzyskiwania siebie po traumie. Drobny kroczek w rozwoju może być rzekomo niezauważalny, jednakże te małe, czasami niezdarne posunięcia są w stanie ostatecznie wywołać lawinę przeobrażającą człowieka i jego życie.
Nasze spotkanie ma być rozmową człowieka z człowiekiem, których połączył podobny kawałek losu, spotkaniem ludzi, którym towarzyszą (towarzyszyły) podobne uczucia jak: cierpienie, lęk, bezsilność, pragnienie bezpieczeństwa, poszukiwanie oparcia na zewnątrz, smutek.
Moją intencją jest podkreślać transformujący aspekt traumy i dawać nadzieję, że warto podjąć się trudu przepracowania tego ciężkiego doświadczenia. Moim celem jest akcentować wagę i moc przemiany, dzięki której wolność wewnętrzna przestaje być pustym frazesem. W moim przypadku koniem pociągowym były między innymi marzenia, w których spełnienie – naiwnie jak dziecko – wierzyłam.
Jestem autorką „Krótkiej historii o kamieniach” – książki opartej na faktach i traktującej o traumie relacyjnej. Aktualnie pracuję nad powieścią o życiu dorosłej osoby dźwigającej konsekwencje traumy i woli wydźwignięcia się z jej skutków. Sporo czasu w życiu poświeciłam na naukę i czytanie książek, uczestniczyłam w licznych warsztatach, szkoleniach i sesjach z rozwoju indywidulanego, jednak najistotniejsza wiedza pochodzi z mojego wnętrza. Oparta jest na prawdziwym, osobistym doświadczeniu.
Dziś nieodparcie cisną mi się na usta słowa, że warto przejść drogę „przepracowywania” traumy, choć osobiście nieraz w trakcie wątpiłam. Moją intencję jest słuchać, wspierać, wzmacniać oraz przekazać wskazówkę, jeśli ktoś jej będzie potrzebował. Na swojej ścieżce bardzo mi brakowało bezpośredniego spotkania z kimś, kto przeżył podobny dramat. Pragnęłam porozmawiać z prawdziwym człowiekiem, który przeżył traumę na własnej skórze, przetrwał i później borykał się nawiedzającymi go wewnętrznymi demonami, a teraz idzie przez życie dalej ciesząc się nim. Moim zdaniem jest niezmiernie trudno autentycznie empatyzować z drugim człowiekiem nie dzieląc podobnych doświadczeń, dlatego to, co mogę ofiarować to współodczuwanie w dotkliwych chwilach. Być może droga, która przeszłam, będzie pomocna Tobie.
Parę razy w życiu słyszałam stwierdzenia typu: „to cud, że pani żyje”, „miała pani szczęście, że przeżyła”, „ludzie po pani doświadczeniach nie wychodzą ze szpitala psychiatrycznego”, „ludzie z pani historią żyją do końca na psychotropach” i temu podobne. Żyję, funkcjonuję bez szpitala i psychotropów oraz dojrzałam, by dzielić się swoim rozpoznaniem tematu. W przytulnych wnętrzach zapraszam Cię na uważne rozmowy.
Doświadczenie zawodowe
Od 19 lat prowadzę własną firmę, której głównym nurtem była edukacja (różnorodne szkolenia z doskonalenie kompetencji osobistych i zawodowych), m.in. współpraca z Wyższą Szkołą Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie w zakresie tworzenia programu studiów podyplomowych. Wcześniej zajmowałam się nauczeniem języka angielskiego, m.in. w Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie.
Byłam pomysłodawczynią i organizatorką festiwalu „Dwie połówki – Kobieta i Mężczyzna”, poświęconego komplementarności płci męskiej i żeńskiej w życiu społecznym. Zainicjowałam liczne akcje charytatywne, mi. in. na rzecz Wiosek Dziecięcych SOS. Stworzyłam fundację HORYZONTY WNĘTRZA (poświęconą leczeniu traumy), która następnie gratisowo przekazałam Panu Mirosławowi Macieńko – obecnemu Prezesowi Zarządu.
Wykształcenie
Uczelnie: AbsolwentkaFilologii Angielskiej, UMCS; Studiów Podyplomowych Zarządzanie i Marketing na Politechnice Lubelskiej oraz Studiów Podyplomowych Public Relations w Polskiej Akademii Nauk.
Kursy: Kurs Przyspieszonego Uczenia, ITEM – Licencjonowani Specjaliści NLP, Lublin, Certyfikat Praktyka Przyspieszonego Uczenia; Kurs Praktyk Sztuki Neurolingwistycznego Programowania, SYNERGIA, Ośrodek Rozwoju Wewnętrznego, Lublin, Certyfikat Praktyka NLP; roczny cykl szkoleń Ruch Autentyczny (Zuzanna Pędzich, Kama Korytowska); STAŻ GESTALT w Instytucie Terapii Gestalt w Krakowie – roczny program rozwoju osobistego.
Warsztaty: warsztaty rozwoju osobistego z elementami psychodramy – Iwona Giszczak – Koczberska, cykliczne warsztaty „ustawieniowe” (np. Victoria Schnabel, Marek Wilkirski, Małgorzata Tarkowska, Magdalena Dembowska); cykliczne warsztaty rozwoju zawodowego (np. Luiza Mądrowska, dr Ewa Bernacka, dr. hab. Anna Zarębska); warsztaty pracy z głosem u Anny Nacher i Olgi Szwjgier, liczne seminaria Colina Sissona (np. Podróż w głąb siebie, Wewnętrzne przebudzenie, Metody antystresowe z wykorzystanie technik oddechowych, Twoje prawo do bogactwa); cykliczne warsztaty Pracy z ciałem wg Bioanalizy Energetycznej Lowena.
Sesje indywidulane (ponad 600 godzin psychoterapii własnej): m.in. Janusz Koczberski, Ewa Mielniczuk-Staniaszek, Elżbieta Nitendel-Bujak, Joanna Dunin.
Stypendia zagraniczne: Stypendium językowe, Anglo-World Oxford, Anglia; Stypendium metodyczne, University College Galway, Irlandia.
Międzynarodowy staż zawodowy: Staż zawodowy w Rovaniemi Vocational Adult Centre, Finlandia,
„Europejskie wyzwanie menedżerów personalnych”, Certyfikat Europass-Mobilność.
Kontakt
Dom Ciekawych Spotkań,ul. Orlanda 10, 20-712 Lublin, www.domciekawychspotkan.eu
Dom Ciekawych Spotkań to przestrzeń klimatyczna i wielobarwna. Kolory wibrują tu pozytywną energią, zapraszają do tonizowania wysiłku dnia codziennego i wzmacniają pogodę ducha. W tych przytulnych wnętrzach miło mi będzie spotkać się z Tobą na uważnej rozmowie.
Email: biuro@domciekawychspotkan.eu
Rozmowy twarzą w twarz trwają 1 godzinę. Koszt 190 zł.
Konsultacje e-mailowe trwają 1 godzinę. Koszt 150 zł.
Warunki
Odpisuję najszybciej jak to możliwe.
Konsultacje indywidualne odbywają się w Lublinie.
Aby zarezerwować termin, napisz na biuro@domciekawychspotkan.eu
Zadatek w wysokości 90 zł należy wpłacić na rachunek:
83114020170000410207023460. Opis: nadzieja/data
100 zł. należy uiścić na miejscu gotówką lub wcześniej przelewem.
Konsultacje e-mailowe odbywają się przy komputerze.
Aby zarezerwować termin, napisz na biuro@domciekawychspotkan.eu
Zadatek w wysokości 150 zł należy wpłacić na rachunek:
83114020170000410207023460. Opis: nadzieja/data
Proszę o informacje w przypadku potrzeby wystawienia faktury na firmę.
Organizator: Grupa Nowe Horyzonty, NIP: 712-161-10-31.